Kreatywny kącik....

O MATKO - ale jestem wykończona.... Byłam dzisiaj na "firmowym" kuligu i było fantastycznie :) Tyle było śmiechu, że szkoda gadać i ta wieczorna atmosfera - ośnieżony las, dzwonki na koniach i płonące pochodnie. Polecam każdemu :):):)

Poduszeczka na igły została dzisiaj przed południem skończona ;)

Dostałam też "cynk" od Madziorka, że dotarła do niej (nareszcie) moja paczka z zabawy "podaj dalej".  Pochwalę się Wam jej zawartością ;)

Były tam serwetki, przydasie, karteczka, trochę słodkiego, tasiemki...

...małpiata zakładka do książki...

....i komplet biżuterii :)

Wiem, że się spodobało i baaardzo się z tego cieszę ;)

Jeśli ktoś miałby ochotę na kontynuację zabawy - zgłaszajcie się w komentarzach ;) W razie potrzeby wszystkie szczegóły zabawy wyślę na maila :)

Coś ostatnio mam baardzo kulinarny humor :) Dzisiaj znów nie wytrzymałam i tak oto powstały te śliczne wspaniałe i pyszne rurki z kremem!

Przed pieczeniem:

W piekarniku:

A tak wyglądały gotowe:

Przepis bardzo prosty, aczkolwiek zabawy z nimi co niemiara. Gdyby ktoś się zdecydował to ujawniam składniki:

Ciasto:

• 0,5 kg mąki
• kostka masła
• 250 g kwaśnej gęstej śmietany
• cukier waniliowy

Mąkę przesiać na stolnicę, dodać masło i wszystko posiekać. Następnie dodać cukier waniliowy i stopniowo śmietanę - wszystko dokładnie wyrobić. Później najlepiej jest zawinąć ciasto w folię i włożyć do lodówki przynajmniej na poł godziny. Po wyjęciu z lodówki rozwałokować cienko ciasto i pokroić na długie cienkie paski. Paski nawijamy na posmarowane masłem foremki. Na 15 minut do 200 stopni i rurki gotowe ;)

Masa do rurek to w moim wykonaniu prosta masa budyniowa:

• 2 budynie
• kostka masła
• spirytus lub inny alkohol

Gotujemy budynie w proporcji 2 porcje budyniu na 1 porcje mleka. Masło ucieramy na puszystą masę, dodajemy zimny budyń i alkohol - dokładnie ucieramy. Masę pakujemy do szprycy i "nabijamy" rurki ;)

A w świecie haftu niewiele się zmieniło. Obraz w sumie leży nie ruszony, kilka krzyżyków powstało za to na igielniku:

Oj, ciężko mi to idzie, ciężko... Ale po woli zaczyna już być coś widać. Miałam obawy, czy kolory aby napewno są dobrze opisane - na szczęście wszystko jest ok :)

A to mój "zapas podręczny" - czarny niestety jest za duży, a lubie mieć zawsze małe coś przy sobie :) Z tego cosia powistanie igielniczek dla koleżanki z pracy :)